NIEWYKONYWANIE KONTAKTÓW Z DZIECKIEM

Problemem, z którym stykają się rodzice żyjący w rozłączeniu jest niewykonywanie lub niewłaściwe wykonywanie kontaktów z dzieckiem przez drugiego rodzica.  

W polskim systemie prawnym nie ma możliwości „siłowej” egzekucji kontaktów. 

Jedyną drogą jest nakazanie zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej.

Zgodnie z brzmieniem art. 598¹⁵ § 1 k.p.c., jeżeli osoba, pod której pieczą dziecko pozostaje, nie wykonuje albo niewłaściwie wykonuje obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy, uwzględniając sytuację majątkową tej osoby, zagrozi jej nakazaniem zapłaty na rzecz osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem oznaczonej sumy pieniężnej za każde naruszenie obowiązku. Jeżeli osoba uprawniona do kontaktu z dzieckiem albo osoba, której tego kontaktu zakazano, narusza obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy zagrozi tej osobie nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej na rzecz osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje, stosując odpowiednio przepis § 1 (zob. § 2).

Postępowanie dotyczące wykonywania kontaktów z dzieckiem obejmuje dwa etapy. W pierwszym sąd orzeka o zagrożeniu nakazaniem zapłaty określonej osobie oznaczonej sumy pieniężnej za każde naruszenie (art. 598¹⁵ k.p.c.). W drugim etapie sąd orzeka o nakazaniu zapłaty sumy pieniężnej (art. 598¹⁶ k.p.c.).

W orzecznictwie przyjmuje się, że koniecznymi przesłankami wszczęcia procedury przewidzianej w art. 598 ¹⁵ k.p.c., jest po pierwsze, ustalenie treści zobowiązania rodzica, pod pieczą którego dziecko przebywa, w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem, po drugie ustalenie, że rodzic zobowiązany nie wykonuje lub co najmniej niewłaściwie wykonuje to zobowiązanie. Treść i zakres zobowiązania musi więc być sprecyzowana w orzeczeniu sądu, ewentualnie ugodzie sądowej lub mediacyjnej.

Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa warunkiem zagrożenia obowiązkiem zapłaty sumy pieniężnej powinno być stwierdzenie, iż naruszenie to ma charakter zawiniony i jest wynikiem negatywnego stosunku i braku woli osoby naruszającej obowiązek do realizacji kontaktów (por. postanowienie Sądu Rejonowego w Wieliczce z dnia 20.10.2017 roku IV Nsm 418/17).